Que é un verme auditivo?

De súpeto, sorprendémonos asubiando un reggaeton que escoitamos na radio. Calma, reiniciamos, pensemos noutra cousa. Pero aos dous minutos, as nosas neuronas volven bailar á súa son. Este fenómeno chámase verme auditivo, e o neurólogo recentemente falecido Oliver Sacks comparábao no seu libro Musicofilia cun tic ou un ataque.

patrón de musica repetitiva

Unha vez espertada a besta cun son afín ou unha asociación mental, o neurogusano pode torturarnos a pracer durante horas. Algúns psicólogos cren que o cerebro trata así de completar unha melodía inconclusa, e outros opinan que é unha maneira de que a mente siga traballando mentres está ociosa.

Hai pouco, o xornal británico The Guardian facíase eco do arrepiante caso dun home cuxo verme, adoptando as formas de diferentes melodías, quedouse a vivir no seu cerebro. Sufría unha verdadeira psicose musical que lle impedía, mesmo, concentrarse na tarefas cotiás.

Non hai unha fórmula máxica para fabricar a estes invasores da nosa mente, aínda que a industria musical téntao con denuedo. Parece ser que axudan as melodías simples, repetitivas e con algún patrón rítmico inesperado.

Segundo un estudo dirixido polo musicólogo Alisun Pawley e o psicólogo Daniel Mullenstein, outros elementos crave serían o número de sons e matices introducidos no coro ou os esforzos vocais do cantante. O seu hit parade das cancións máis infecciosas de todos estaos presidido por We are the Champions (1977), de Queen.